Reducing Income Inequality, Not Creating More Millionaires, Will Help Resolve Malaysia’s 4 Real Problems And Realise The Merdeka Promise Of A Prosperous And Just Malaysia That Is Safe Clean, Green And Healthy.(en/bm/cn)

DAP 2013 Malaysia Day Message By DAP Secretary-General Lim Guan Eng In Kuala Lumpur On 15.9.2013.

As Malaysia celebrates its 50th anniversary of the formation of Malaysia with Sabah and Sarawak, we must recognise the failures beneath the veneer of success. Whilst some may be blinded by the economic progress made, we must not lose sight that we have performed relatively worse than countries like South Korea and Taiwan that were poorer than us 50 years ago.

Malaysians ignore at their peril the wide disparity in infrastructure development both between and within the urban-rural divide, the income inequality and social injustices as well as the lack of empowerment and human dignity. Instead of wiping out absolute poverty such as providing basic needs of water, roads, internet connectivity and electricity in Sabah and Sarawak as well as reducing relative poverty amongst the many in the urban areas in terms of equal opportunities, the BN Federal government appears to be more interested in enriching the few.

Reducing income inequality, not creating more millionaires will help resolve Malaysia’s 4 real problems and realise the Merdeka promise of a prosperous and just Malaysia that is safe clean, green and healthy. Policy failures beget failed communities and dependant societies. The response by entrenched interests and those in power, is not to focus on the 4 real problems, but by diverting attention through raising extremist issues relating to race and religion.

Such racial and extremist tactics are used successfully by BN to avoid dealing with the 4 real problems of Malaysia namely, crime, corruption, rise in indebtedness of governments and individual households as well as the declining educational standards, productivity and skills of Malaysian labour force.

The failure to address these four problems have led to Fitch Ratings reducing the credit outlook for Malaysia from “stable” to “negative”, the drop in the competitiveness ranking for Malaysia since 2006, the alarming decline in educational standards shown by the drop in world rankings for Malaysian universities and nearly 100,000 unemployed local university graduates as well as the government sector being the principal employer and driver of Malaysia’s economic growth.

Reducing crime is not that difficult if the BN Federal government is willing to let the police fight crime instead of monitoring opposition leaders. Presently only 10% of the police force are involved in crime investigation work. If that proportion is increased to 50% of the total police force, I am certain police omnipresence will be able to defeat criminals in Malaysia.

BN claims the Federal government’s debt is 54% of the GDP. However this does not include guaranteed government debt which would increase total Federal government debt to 70%. If the 70% debt to GDP ratio is high, household debt is higher at 83.5% of GDP. Such addiction to debt is symptomatic of the fiscal recklessness of borrowing to spend its way out of our country’s problems. The BN Federal government should show leadership by example to individual households by reducing its dependency of debt.

The BN Federal government has also failed to invest in the future by investing in quality education that can produce quality workforce with good command of English. With BN’s fixation on mediocrity instead of a culture of excellence, on political quotas rather than performance and on empty rhetoric rather than concrete action, Malaysia risks being left behind and unable to escape the middle-income trap.

The time has come to adopt policies that unite and respect the people instead of dividing them and denigrating them as second-class or third class citizens as a pretext to create more millionaires. Failure to do so will only hamper efforts to resolve Malaysia’s 4 real problems and jeorpardise the Merdeka promise of a prosperous and just Malaysia that is safe clean, green and healthy.

Lim Guan Eng

—–BM Version —
Pesanan Hari Malaysia DAP 2013 Oleh Setiausaha Agung DAP Lim Guan Eng Di Kuala Lumpur Pada 15.9.2013.

Mengurangkan Ketidaksamaan Pendapatan dan Bukannya Mewujudkan Lebih Ramai Jutawan, Akan Membantu Menyelesaikan Empat Masalah Sebenar Malaysia Dan Mengiktiraf Janji Merdeka Untuk Malaysia yang Makmur dan Adil Bersih, Hijau serta Sihat.

Saat Malaysia menyambut ulang tahun ke-50 pembentukan Malaysia bersama Sabah dan Sarawak, kita perlu sedar kegagalan di sebalik kejayaan ini. Walaupun sebahagian kita mungkin dibutakan oleh kemajuan ekonomi, kita tidak harus lupa bahawa prestasi kita lebih teruk daripada negara-negara seperti Korea Selatan dan Taiwan yang jauh lebih miskin daripada kita 50 tahun lalu.

Rakyat Malaysia berdepan cabaran kesenjangan pembangunan infrastruktur di antara dan dalam bandar-luar bandar, jurang pendapatan dan ketidakadilan sosial serta kurangnya pemberdayaan dan maruah diri. Kerajaan Persekutuan BN pula lebih berminat untuk memperkayakan segelintir individu berbanding menghapuskan kemiskinan mutlak seperti menyediakan keperluan asas air, jalan raya, sambungan internet dan elektrik di Sabah dan Sarawak serta mengurangkan kemiskinan relatif di kalangan masyarakat bandar dari segi peluang yang sama.

Mengurangkan ketidaksamaan pendapatan dan bukannya mewujudkan lebih ramai jutawan, akan membantu menyelesaikan empat masalah sebenar Malaysia dan mengakui janji Merdeka untuk Malaysia yang makmur dan adil serta selamat bersih, hijau dan sihat. Kegagalan dasar awam ini melahirkan masyarakat gagal dan masyarakat yang bergantung. Bagi mengukuhkan kepentingan mereka yang berkuasa, BN tidak memberi tumpuan kepada empat masalah sebenar, tetapi mengalihkan perhatian dengan mengangkat isu berkaitan pelampau agama dan perkauman.

Taktik perkauman dan pelampau sebegitu digunakan dengan jayanya oleh BN untuk mengelak berurusan dengan empat masalah sebenar Malaysia, iaitu jenayah, rasuah, peningkatan hutang kerajaan dan isi rumah individu serta kemerosotan kualiti pendidikan, produktiviti dan kemahiran tenaga buruh Malaysia.

Kegagalan untuk menangani empat masalah ini telah membawa kepada tindakan Fitch Ratings menurunkan unjuran kredit bagi Malaysia daripada “stabil” kepada “negatif”, penurunan dalam kedudukan daya saing Malaysia sejak tahun 2006, penurunan membimbangkan dalam kualiti pendidikan yang diperlihatkan melalui kemerosotan kedudukan universiti dalam carta dunia dan hampir 100,000 penganggur lulusan universiti tempatan serta sektor kerajaan sebagai majikan utama dan pemacu pertumbuhan ekonomi Malaysia.

Mengurangkan jenayah tidak begitu sukar jika kerajaan Persekutuan BN bersedia untuk membenarkan polis memerangi jenayah dan bukannya memantau pemimpin pembangkang. Pada masa ini hanya 10% daripada pasukan polis yang terlibat dalam penyiasatan jenayah. Jika jumlah ini meningkat kepada 50% daripada pasukan polis keseluruhannya, saya yakin kehadiran polis akan dapat menangani penjenayah di Malaysia.

BN mendakwa hutang Kerajaan Persekutuan adalah 54% daripada KDNK. Walau bagaimanapun ini tidak termasuk hutang yang dijamin kerajaan yang akan meningkatkan jumlah hutang Kerajaan Persekutuan kepada 70%. Jika hutang 70% kepada nisbah KDNK ini sedia tinggi, hutang isi rumah adalah lebih tinggi, iaitu pada 83.5% daripada KDNK. Kebergantungan kepada hutang adalah gejala pinjaman fiskal tanpa kawalan kerana buntu mencari jalan keluar daripada masalah negara. Kerajaan Persekutuan BN perlu menunjukkan kepimpinan melalui teladan kepada isi rumah individu dengan mengurangkan pergantungan hutang.

Kerajaan Persekutuan BN juga gagal untuk menjamin masa depan dengan melabur dalam pendidikan berkualiti yang boleh menghasilkan tenaga kerja berkualiti dan mahir dalam bahasa Inggeris. Dengan sikap BN yang selesa pada tahap cukup-cukup makan dan bukannya budaya kecemerlangan, kepada kuota politik dan bukannya prestasi, retorik kosong dan tindakan konkrit, Malaysia berdepan risiko ketinggalan dan tidak dapat melepaskan diri daripada perangkap pendapatan sederhana.

Masanya telah tiba untuk menerima pakai dasar-dasar yang menyatu dan menghargai orang bukannya memecah-belahkan mereka dan mengecam mereka sebagai kelas kedua atau warga kelas ketiga sebagai alasan untuk mewujudkan lebih banyak jutawan. Kegagalan berbuat demikian hanya akan menjejaskan usaha-usaha untuk menyelesaikan empat masalah sebenar Malaysia dan mengancam janji Merdeka untuk menjadikan Malaysia sebagai sebuah negara yang makmur dan adil serta selamat bersih, hijau dan sihat.

LIM GUAN ENG

—-Mandarin Version —

民主行动党秘书长林冠英于2013年9月15日在吉隆坡发表马来西亚日献词:

拉近收入鸿沟,而不是制造更多百万富翁,才能解决马来西亚四大问题,实现独立时许予繁荣、公正、净绿安康的马来西亚。

正当我们庆祝沙巴、砂拉越加入马来亚,成立马来西亚50周年纪念,我们必须承认成功的外表背后的失败之处。一些人可能被我们的经济发展所瞒骗,我们却不能忽略,我国近年来的表现比起韩国、台湾这些50年前落后马来西亚的国家地区表现更糟。

马来西亚人不顾他们忽视城乡基建差距、收入不平等、社会不公义、人民没有权利及尊严所带来的危机。我们不但没有扫除沙巴及砂拉越的绝对贫穷如提供水源、道路、网络及电供等基本设施,也没有在机会平等方面改善城区的相对贫穷问题,国阵联邦政府看来更有兴趣让少数人致富。

拉近收入鸿沟,而不是制造更多百万富翁,才能解决马来西亚四大问题,实现独立时许予繁荣、公正、净绿安康的马来西亚。政策的失败,导致失败的群体及依赖性的社会。然而,那些既得利益及掌握权力者对此的回应,并不是要解决四大问题,而是通过挑起极端的种族及宗教课题来转移视线。

国阵利用种族及极端主义的伎俩来避开马来西亚四大问题:罪案、贪污、政府及个人家庭债台高筑、教育水平、国民劳动生产力及技术水平下滑。

当局没有回应上述四大问题,导致致国际评级机构惠誉国际(Fitch Ratings)把我国的信贷评级的展望从“稳定”下调至“负面”,马来西亚的竞争力排名自2006起一直下跌,从我国大学的世界排名一直下跌、全国接近10万名大学生失业,以及政府领域一直是马来西亚经济发展的主要雇主及推手。

如果国阵联邦政府愿意让警方打击罪案而不是监控在野党领袖,减低罪案并不难。目前只有10%的警力是用在罪案调查工作。如果相关的警力增加至50%,让警方无处不在,肯定有助于对付我国的罪犯。

国阵声称联邦政府的债务是国民生产总值的54% 。但是这不包括政府所担保的债务,如果计算在内,联邦政府的债务很可以增加到70%。债务占国民生产总值的70%是非常高的比例,而家庭债务更高,占国民生产总值的83.5%。这种对债务的依赖,显示出我国普遍理财不当、借钱来花的问题。联邦政府应该要以身作则,成为个人及家庭的榜样,减少对债务依赖。

国阵联邦政府也做不到“投资在未来”。国阵走的是平庸路线而不是追求卓越,设立政治固打而不是依据表现,空谈却没有实际行动。我们很可能落后并且逃不出中等收入陷阱。

是时候采取团结及尊重人民的政策,而不是以制造更多百万富翁为籍口,分裂人民并且诋誉他们成为二等或三等公民。如果我们做不到,这只会妨碍解决四大问题的努力,也无法实现独立时许予繁荣、公正、净绿安康的马来西亚。

林冠英