Press Statement On World Press Freedom Day 2015 By DAP Secretary–General And MP For Bagan Lim Guan Eng In Kuala Lumpur On 3 May 2015.
On this World Press Freedom Day, we honour the work carried out by journalists and media organizations in Malaysia and all over the world in informing the public on issues of local, national and international importance. We affirm the principles of the freedom of expression and freedom of the press which are enshrined in the Universal Declaration of Human Rights. A free and independent media is an essential component of ensuring that there is a check and balance on the government and is absolutely necessary to promote good governance and transparency.
In the age of the internet and social media, the need to protect the press from intimidation, harassment and persecution must also extent to others who are involved in the process of the dissemination of information including bloggers, citizen journalists and online media organizations.
Unfortunately, the freedom of the press in Malaysia is not a concept which is understand or practised by the Malaysian government. Malaysia languishes at the bottom of the World Press Freedom Index ranking 147 out of 180 countries according to the 2015 rankings compiled by Reporters Without Borders (RSF).[1]
Journalists and editors continue to be harassed by the authorities most recently with the arrests of four editors with The Malaysian Insider (TMI) and the Edge Media Group publisher Ho Kay Tat under the Seditions Act. This was indeed a black mark for press freedom in the country and highlights the continued abuse of the Seditions Act against not just politicians but also members of the media fraternity. Political cartoonist Zunar also made history by being charged for 9 counts of sedition for a series of tweets following the rejection of Anwar Ibrahim’s appeal in the Federal Court.
The recent draconian amendments to the Sedition Act by specifically extending its scope to the online media, will only lead to more opportunities for its abuse by the authorities including against journalists, bloggers and editors. What is truly disturbing is that the draconian amendments to the Sedition Act were made despite the Prime Minister Datuk Seri Najib Tun Razak having promised three times to repeal the act. Truly the draconian amendments were intended to be manipulated as a political weapon against those who oppose BN as witnessed by the recent mass arrests of anti-GST demonstrators in contrast to the barbaric episode of UMNO local leaders in Selangor forcing a church to remove its cross, an uncivilized act that went unpunished. The strengthening of the oppressive nature of the Sedition Act instead of repealing it as promised, spells the doom of fundamental human rights of freedom of expression as well as any vestige of press freedom in Malaysia.
Last month, Deputy Prime Minister, Tan Sri Muhyiddin Yassin, visited the UNESCO headquarters in Paris, France, in order to lobby for a seat on the executive board for the years 2015-2019. But at the same time, the Malaysian government refuses to celebrate World Press Freedom Day which is celebrated by UNESCO by the awarding of the UNESCO / Guillermo Cano World Press Freedom Prize to a “person, organization or institution that has made an outstanding contribution to the defence and / or promotion of press freedom anywhere in the world.”[2]
If indeed Malaysia wants to uphold the full responsibilities of a member of the executive board in UNESCO, I call upon the Malaysian government to:
(i) Abolish the Seditions Act, which was a pre-2013 general election promise made by Prime Minister Najib Tun Razak
(ii) Celebrate and uphold the values and principles of the World Press Freedom Day
(iii) Make a public commitment to improve Malaysia’s World Press Freedom Index ranking to a top 50 position in the next 3 years
(iv) Fulfil and deliver on the thrice-repeated promise by the Prime Minister to repeal the Sedition Act.
LIM GUAN ENG
—–Mandarin Version —
Kenyataan media sempena Hari Kebebasan Media 2015 oleh Setiausaha Agung DAP merangkap Ahli Parlimen Bagan, Lim Guan Eng di Kuala Lumpur pada 3 Mei 2015.
Pada Hari Kebebasan Media ini, kita menyatakan penghargaan atas usaha sumbangan yang dikerjakan oleh para wartawan dan organisasi media di Malaysia dan di seluruh dunia bagi memaklumkan orang ramai tentang isu-isu yang mempunyai kepentingan di semua peringkat tempatan, nasional dan luar negara. Kita memperkukuhkan prinsip kebebasan berpendapat dan kebebasan media yang termaktub di dalam Deklarasi Antarabangsa Hak Asasi Manusia. Media yang bebas adalah komponen penting bagi memastikan wujudnya semak imbang terhadap pentadbiran kerajaan dan amat-amat penting bagi memupuk urustadbir yang baik serta ketelusan.
Di zaman internet dan media sosial, keperluan untuk melindungi pihak media daripada ugutan, gangguan dan penindasan harus juga mencakupi mereka yang turut terlibat dalam menyebarkan maklumat termasuklah para blogger, wartawan rakyat dan organisasi media online.
Malangnya kebebasan akhbar di Malaysia bukanlah sebuah konsep yang difahami ataupun diamalkan oleh kerajaan Malaysia. Malaysia tersepuk di kedudukan terbawah dalam Indeks Kebebasan Akhbar Dunia pada tangga 147 daripada 180 negara menurut ranking tahun 2015 yang dikumpulkan oleh Reporters Without Borders (RSF) [1]
Wartawan dan pengarang terus diganggung oleh pihak berkuasa, terkini empat orang pengarang The Malaysian Insider ditangkap bersama-sama penerbit The Edge Media Group Ho Kay Tat di bawah Akta Hasutan. Ini ternyata satu titik hitam buat kebebasan akhbar di negara ini dan memperlihatkan salahguna Akta Hasutan secara berterusan bukan sahaja terhadap ahli politik tetapi juga ke atas para pengamal media. Kartunis politik Zunar juga mencatat sejarah apabila didakwa dengan 9 pertuduhan hasutan bagi sebuah siri tweet berikutan tertolaknya rayuan Anwar Ibrahim di Mahkamah Persekutuan.
Pindaan drakonian terbaru terhadap Akta Hasutan dengan meluaskan skopnya secara spesifik ke atas media online hanya akan membuka peluang penyalahgunaan oleh pihak berkuasa terhadap para wartawan, blogger dan pengarang. Apa yang benar-benar membimbangkan adalah pindaan drakonian terhadap Akta Hasutan tersebut dibuat walaupun Perdana Menteri Datuk Seri Najib Razak telah berjanji sebanyak tiga kali untuk memansuhkan akta tersebut.
Jelas sekali pindaan-pindaan drakonian ini bertujuan untuk dimanipulasi sebagai senjata politik untuk digunakan ke atas mereka yang menentang BN sepertimana yang dapat dilihat dalam penangkapan beramai-ramai peserta himpunan anti-GST, berbanding episod biadab oleh pemimpin Umno tempatan di Selangor memaksa sebuah gereja untuk menanggalkan tanda salibnya yang merupakan suatu tindakan tidak bertamadun namun tidak menerima hukuman. Pengukuhan fitrah menindas Akta Hasutan ini dan tidak memansuhkannya sepertimana yang dijanjikan menandakan bahawa hak dan kebebasan asas untuk memberi pendapat serta sebarang kebebasan akhbar yang tersisa berada dalam keadaan bahaya.
Bulan lepas Timbalan Perdana Menteri Tan Sri Muhyiddin Yassin telah melawat ibu pejabat UNESCO di Paris untuk melobi jawatan dalam lembaga eksekutifnya bagi tahun 2015-2019. Namun pada masa yang sama kerajaan Malaysia enggan menyambut Hari Kebebasan Media yang diraikan oleh UNESCO dengan memberikan anugerah UNESCO/Guillermo Cano World Press Freedom Prize kepada ‘individu, organisasi atau instusi yang telah memberikan sumbangan cemerlang kepada usaha mempertahan dan/atau memupuk kebebasan akhbar di mana-mana di dunia’ [2]
Seandainya Malaysia benar-benar mahu memikul tanggunjawab sepenuhnya sebagai anggota lembaga eksekutif di UNESCO, saya menyeru kerajaan Malaysia supaya:
Mansuhkan Akta Hasutan, yang merupakan janji pra-pilihanraya 2013 oleh Perdana Menteri Najib Tun Razak
Merayakan dan menjunjung nilai-nilai dan prinsip-prinsip Hari Kebebasan Media
Menyatakan suatu komitmen kepada orang ramai untuk memperbaiki kedudukan Malaysia dalam Indeks Kebebasan Media Dunia ke kedudukan 50 teratas dalam masa tiga tahun akan datang
Memenuhi janji tiga kali Perdana Menteri untuk memansuhkan Akta Hasutan
LIM GUAN ENG
—- Mandarin —-
民主行动党秘书长兼峇眼区国会议员林冠英于2015年5月3日在吉隆坡发表世界新闻自由日献词：
我们谨于世界新闻自由日这一天，向大马及全世界的新闻从业员及媒体机构致以敬意，感谢他们为大家传递本地、国内及国际的各项重大消息。我们肯定自由表达及新闻自由——这些铭记于世界人权宣言之内的重要原则，事缘自由与独立的媒体是极为重要的，因为它们扮演着制衡政府的角色，更是推动政府善治与透明的重要推手。
在网络社交媒体当道的年代，保护媒体免于面对威胁、骚扰及逼害的工作，应该进一步扩大，让那些正在进行资讯传播的工作者，诸如博客、公民记者及网络媒体等，也纳入其中。
不幸的是，马来西亚政府从来不把新闻自由当一回事，而在世界新闻自由排名当中，马来西亚也几乎垫底。根据2015年无疆界记者制作的排名，大马在180国家中，排在147名。（注1）
我们的记者与编辑持续被国家机器骚扰，最近，又有四名大马局内人的编辑及《The Edge》出版人何启达遭警方援引煽动法令逮捕。这不啻为国内新闻自由的污点，更显示煽动法令已无限上纲至不仅拿来对付政治人物，连媒体同业亦找到迫害。以政治漫画家祖纳为例，他因为联邦法院拒绝了安华的上诉而在推特上发表感言，结果却在煽动法令下被控九宗罪，创下了新纪录。
最近经增修后的煽动法令，影响扩及网络媒体，这将会让当权者更方便用来对付新闻从业员、博客以及编辑。尤以令人难以接受的是，促成这严苛法令的始作俑者，是当初三次表示会检讨煽动法令的首相拿督斯里纳吉。
这项恶法果不其然地被嘲弄成政治武器，用来对付反对国阵的阵营，像最近反对消费税的抗议者被大肆逮捕一事，即是其例。讽刺的是，巫统地方领袖在雪州野蛮地强迫他人拆除十字架，此等不文明的举动却没有受到对付。恶名昭彰的煽动法令不但没有被检讨，而今却进一步扩张，对表达自由及新闻自由等基本人权而言，无疑是一种践踏。
上个月，副首相丹斯里慕尤丁访问法国巴黎的联合国教科文组织总部，以争取成为2015至2019年的执行理事国。同一时间，马来西亚政府却拒绝欢庆由联合国教科文组织发起的世界新闻日，这项活动也将颁发吉列爾莫•卡諾世界新聞自由獎（UNESCO/Guillermo Cano World Press Freedom Prize），用以表彰世界上為言論自由作出貢獻的個人或組織。（注2）
若马来西亚真心要成为联合国教科文组织的执行理事，并履行职责，我建议大马政府：
（1）撤除首相纳吉在2013年大选前所承诺撤除的煽动法令。
（2）欢庆并拥护世界新闻日所强调的价值与原则。
（3） 向大众承诺未来三年内大马新闻自由的世界排名将会晋升到全球前50名。
（4）让首相履行三度答应民众的承诺，废除煽动法令。
林冠英
注1： https://index.rsf.org/#!/
注2：
http://en.wikipedia.org/wiki/UNESCO/Guillermo_Cano_World_Press_Freedom_Prize