Poor Quality Of Malaysia’s Education System Is Equally As Big A National Economic Threat As Rising Levels Of Private Household Debt Which Can Derail Vision 2020 Of Transforming Malaysia Into A Developed Country.(en/bm/cn)

Press Statement By DAP Secretary-General And MP For Bagan Lim Guan Eng In Penang On 6.4.2014.

DAP disagrees with the World Bank that the poor quality of Malaysia’s education system is more worrying than the level of debt in its households. Dr Frederico Gil Sander, who is World Bank senior economist for Malaysia, explained that the country’s substandard education system would affect the pool of skilled talent it needs to grow its economy to become a high-income nation, while high household debt is not necessarily a problem if the economy continues to grow and citizens are gainfully employed. Malaysia records the second highest household debt in Asia from 81.1% of Gross Domestic Product (GDP) in 2012 to 86.8% of GDP in 2013.

DAP believes that both are equally as big a national economic threat to Malaysia and likely to derail Vision 2020 of transforming Malaysia into a developed economy. High household debt diminishes the quality of life with social records invariably showing that children’s education would be amongst the first to suffer when economic distress strikes. Further our income is not growing quickly enough to provide a discernible improvement in the quality of life and our citizens are not gainfully employed with rising-income jobs.

Labour unions claim that generally during the last decade, productivity rose by 6.7% annually but real wages inched up by just 2.6% each year. The situation in the manufacturing industry is more distressing with real wages of export-oriented industries increasing by 1.9% whilst that of domestic-oriented industries rose by 1.4% after 1997.

The price hikes by the BN Federal government last year in sugar, petrol, power tariffs and motor insurance premiums have highlighted the sad fact that wages can not keep up with inflation. DAP proposes a minimum monthly wage of RM 1,100 combined with a grace period for Small and Medium Entreprises(SMEs) for 5 years that would serve to increase income for Malaysians and help economic growth by protecting Malaysian SMEs.

PR’s minimum wage policy is RM 1,100 monthly is acceptable to SMEs provided that it does not cover foreign workers. After the 5 years grace period, SMEs have to pay the minimum monthly wage to all foreign and local workers. Further Malaysia loses out when foreign workers send most of their money home. Remittances by legal foreign workers doubled from RM 10 billion in 2009 to almost RM20 billion last year. This RM20 billion foreign workers’ remittances last year are expected to double when the minimum wage is fully applied to foreign workers.

For this reason, Malaysian employers and employees should be looked after first by ensuring that employees enjoy a higher minimum monthly wage of RM 1,100 and giving SMEs, a grace period of at least 5 years for SMEs to adjust before extending this minimum wage to foreign workers. Unlike BN, the PR state government in Penang is proud that we did not increase business license fees, water rates, quit rent and assessment charges. To distract attention from the price hikes by the BN Federal government in sugar, petrol, power tariffs and motor insurance premiums, BN stokes the fires of racial and religious hatred.

—–BM Version —

Kualiti Sistem Pendidikan Malaysia Yang Merosot Membawa Ancaman Ekonomi Yang Sama Besar Dengan Peningkatan Hutang Isi Rumah Yang Mampu Merosakkan Wawasan 2020 Untuk Mentransformasikan Malaysia Kepada Negara Maju.

DAP tidak bersetuju dengan Bank Dunia bahawa kualiti sistem pendidikan Malaysia yang merosot adalah lebih membimbangkan berbanding tahap hutang isi rumah. Dr Frederico Gil Sander yang merupakan ahli ekonomi kanan Bank Dunia bagi negara Malaysia, menjelaskan bahawa sistem pendidikan negara kita yang substandard akan memberi kesan dari segi ketersediaan modal insan mahir yang diperlukan untuk mencapai pertumbuhan ekonomi yang diperlukan untuk menjadi negara berpendapatan tinggi, sementara tahap hutang isi rumah yang tinggi tidak semestinya menjadi masalah sekiranya ekonomi terus bertumbuh dan rakyat mempunyai pekerjaan. Malaysia mencatat hutang isi rumah yang kedua tertinggi di Asia daripada 81.1% Keluaran Dalam Negara Kasar (KDNK) pada tahun 2012 kepada 86.8% KDNK pada tahun 2013.

DAP percaya bahawa kedua-duanya membawa ancaman ekonomi yang sama besar kepada Malaysia dan mampu merosakkan Wawasan 2020 untuk mentransformasikan Malaysia kepada negara maju. Hutang isi rumah yang tinggi akan menurunkan kualiti kehidupan, dan rekod sosial membuktikan bahawa pendidikan anak-anak akan menjadi mangsa pertama apabila kesempitan ekonomi melanda. Tambahan pula, pendapatan kita tidak meningkat dengan cukup untuk meningkatkan kualiti kehidupan dan rakyat kita tidak mempunyai pekerjaan yang mempunyai pendapatan yang makin menaik.

Kesatuan-kesatuan buruh mendakwa bahawa bagi dekad terakhir, produktiviti meningkat sebanyak 6.7% setiap tahun namun upah nyata (real wages) hanya meningkat 2.6% setiap tahun. Keadaan dalam industri pembuatan adalah lebih mencemaskan apabila upah nyata dalam industri berorientasikan eksport hanya meningkat 1.9% sementara industri berorientasikan tempatan meningkat 1.4% selepas 1997.

Peningkatan harga barangan seperti gula, petrol, tarif elektrik dan premium insuran motor oleh Kerajaan Persekutuan BN tahun lepas lagi menekankan hakikat bahawa upah tidak dapat mengatasi inflasi. DAP mencadangkan gaji minima RM1,100 bersekali dengan tempoh tangguhan selama 5 tahun untuk Perusahaan Kecil dan Sederhana (PKS) yang dapat meningkatkan pendapatan rakyat Malaysia dan membantu pertumbuhan ekonomi dengan melindungi PKS Malaysia.

Dasar gaji minima PR sebanyak RM1,100 boleh diterima oleh PKS asalkan ia tidak merangkumi pekerja asing. Setelah tempoh tangguhan 5 tahun, PKS harus membayar gaji minima kepada semua pekerja, sama ada asing atau tempatan. Tambahan, Malaysia kerugian apabila pekerja asing hanya menghantar balik kebanyakan gaji mereka. Jumlah kiriman wang oleh pekerja asing sah telah berganda daripada RM10 bilion pada tahun 2009 kepada hampir RM20 bilion tahun lepas. Angka ini dijangka akan berganda apabila gaji minima dilaksanakan ke atas pekerja asing.

Untuk sebab ini, majikan dan pekerja Malaysia harus dijaga dengan memastikan pekerja menikmati gaji minima yang lebih tinggi, iaitu RM1,100 sebulan, dan dengan memberi PKS satu tempoh tangguhan selama 5 tahun agar mereka dapat menyesuaikan diri sebelum membayar gaji minima kepada pekerja asing. Tidak seperti BN, Kerajaan Negeri PR Pulau Pinang bangga bahawa kami tidak meningkatkan yuran lesen perniagaan, tarif air, cukai pintu dan cukai taksiran. Demi mengalih perhatian daripada kenaikan harga barangan seperti gula, petrol, tarif elektrik dan premium insuran motor oleh Kerajaan Persekutuan BN, mereka tergamak mengapi-apikan kebencian kaum dan agama.

—–Mandarin Version —-

随着家庭私人债务增加与马来西亚低落教育制度素质都是严重的国家经济危机,将阻碍马来西亚转型成为发达国家。

民主行动党不认同世界银行的说法,它认为马来西亚的教育制度素质低落,比起家庭债务高居不下的情况更令人担忧。马来西亚的世界银行高级经济学家山德尔博士解释说,我国低落的教育素质,会影响经济发展成为高收入经济体所需要的人才库,而如果经济持续成长,而国民都有工作,那么高居不下的家庭债务不一定是问题。马来西亚的家庭债务在亚洲国家当中排名第二,在2012年占了国内生产总值的81.1%, 在2013年上升至86.8%。

行动党相信,上述两个问题都是严重的国家经济危机,很有可能会阻碍马来西亚转型成为发达经济体。高居不下的家庭债务,将降低生活素质,一些社会统计也显示,每当家庭面对经济压力时,孩子的教育将无可避免地受到影响。再说我们的收入并没有快速增加,让我们可以改善生活素质,而我国人民并没有完全受聘于收入上升的工作。

工会声称,在过去10年,生产力上升了6.7,但是真正的工资增长每年才2.6%。而制造业的情况更不幸,在1997年过后,出口导向工业的薪资只上升1.9%,而入口导向工业的薪资只上升1.4%。

国阵联邦政府调高的糖价、石油、电费及过路费,已在在地显示一个现实:即工资永远追不上通膨率。民主行动党建议的1100令吉最低薪金制,是结合了给予中小企业一个5年的宽限期, 将协助人民增加收入,促进经济成长。

1100令吉的最低薪金是可以被中小企业所接受,条件是不包括外劳在内。 5年宽限期过后,中小企业也须支付本地劳工及外劳最低薪金。再说,正当外劳将他们所赚的钱所送回国时,马来西亚流失了很多资金。合法外劳的汇款率,从2009年的100亿令吉,翻倍至去年的近200亿令吉。这200亿令吉的外劳汇款,预料将在最低薪金制全面落实于外劳身上时,再度翻倍。

因此, 我们必需先照顾马来西亚的雇主及员工,确保本地劳工享有较高,也即是至少1100令吉的最低薪金,并在此措施延伸至外劳身上之前,给予中小企业至少5年宽限期作调整。不同于国阵,让槟州民联政府感到骄傲的是,我们并没有提高商业执照费、水费、地税及门牌税。国阵政府为了转移糖、石油、电费及过路费涨价的焦点,点燃了种族及宗教仇恨之火。