Unlike PR State Governments That Funds Aid To The Poor From A Surplus Budget, BN’s 2012 Election Budget Relies On Deficit Spending And Borrowed Loans To Give Money To The People That Has Still To Be Repaid By The People.
Whilst giving out cash aid to the poor and Malaysians are welcome, questions are raised as to where the Federal government is going to find the money, when even Petronas is expected to contribute only RM28 billion next year or RM2 billion in dividends less as compared to 2011. The numbers just do not add up when the Federal government still expects revenues to increase from RM183 billion this year to RM186 billion next year despite the lower dividend payments from Petronas.
Unlike PR state government that funds cash aid to the poor from a surplus budget, BN’s 2012 Election budget relies on deficit spending to buy votes. Many economists have warned that the 2012 Budget risks committing the country to the path of unsustainable spending at a time when the global economic outlook appears to be a recession.
Dr Marie-Aimee Tourres, a senior research fellow at the faculty of economics and administration at the University of Malaya, said that the budget’s “goodie strategy” was not linked to any productivity commitment. Clearly this Election Budget is designed to please voters. At the same time, DAP does not find any measures to combat corruption or plug leakages so that resources can be released for public benefit.
For this reason, the Federal government’s target of reducing the budget deficit from RM45.5 billion this year to RM43 billion in 2012 or 5.4% to 4.7% of GDP is unlikely to be reached. Revenue collection is overly optimistic and may result in higher federal government debt to fund the deficit spending.
The Federal government debt to GDP(Gross Domestic Product) ratio has increased yearly from 53.1% in 2010, 53.8% in 2011 and 54.8% in 2012. Federal government debt rose by 12% in 2011 to RM456 billion from RM407 billion in 2010. To ensure debt sustainability, the Federal government has imposed a 55% ratio to GDP rule. This 54.8% ratio to GDP by 2012 hovers dangerously close to the 55% Federal government debt to GDP rule.
More worryingly, Bank Negara’s Annual Report 2010 revealed that Malaysia’s household debt at end of 2010 was RM 581 billion or 76 per cent of GDP. Malaysia has the second-highest level of household debt in Asia, after South Korea.
The Malaysian household debt service ratio was 47.8 per cent in 2010 or almost half of a household’s income goes to repaying debts. A debt service ratio of more than 33% would be considered unhealthy. As a rule banks would not lend money to those whose total servicing of interest exceed one third of their income. Clearly Malaysians are becoming an indebted nation with the Malaysian government leading the way by giving the people money from borrowed loans.
This is one essential difference between BN and PR state governments. PR does not give money to the people from borrowed money, which ultimately has still to be paid by the people. PR state governments give money from budget surpluses where the people or their children are not required to repay back in future.
———-BM Translation——
Kenyataan Akhbar oleh Setiausaha Agung DAP dan Ahli Parlimen Bagan, Lim Guan Eng pada 12.10.2011 di Pulau Pinang.
Tidak seperti kerajaan-kerajaan negeri Pakatan Rakyat yang memberikan dana bantuan kepada golongan miskin melalui lebihan bajet, bajet pilihan raya BN untuk 2012 bergantung kepada defisit perbelanjaan dan pinjaman kewangan yang akhirnya perlu dibayar oleh rakyat.
Walaupun bantuan wang tunai kepada golongan miskin dan rakyat Malaysia dialu- alukan, timbulnya persoalan di manakah Kerajaan Persekutuan akan mencari wang apabila Petronas dijangka hanya akan menyumbang dividen sebanyak RM28 bilion pada tahun ini ataupun RM2 bilion kurang berbanding tahun 2011. Jelas bahawa unjuran Kerajaan Persekutuan bahawa pendapatan akan meningkat daripada RM183 bilion tahun ini kepada RM186 bilion tahun depan adalah tidak munasabah memandangkan dividen daripada Petronas dijangka berkurang.
Tidak seperti Kerajaan Negeri Pakatan Rakyat yang memberikan bantuan tunai kepada golongan miskin daripada lebihan bajet, bajet pilihan raya BN 2012 pula hanya bergantung kepada perbelanjaan defisit untuk meraih undi. Ramai pakar ekonomi telah memberi amaran bahawa risiko bajet 2012 membawa negara kepada perbelanjaan yang tidak mampan kerana dibelanjakan ketika ekonomi dunia mengalami kemelesetan.
Dr Marie-Aimee Tourres, seorang felo penyelidik kanan di fakulti ekonomi dan pentadbiran Universiti Malaya, berkata bahawa bajet ‘buah tangan’ ini tidak dikaitkan dengan mana-mana komitmen produktiviti. Jelas Bajet Pilihanraya ini direka untuk meraih pengundi. Pada masa yang sama, DAP tidak dapat nampak sebarang usaha untuk memerangi rasuah atau ketirisan dalam pengurusan sumber negara.
Atas sebab itulah, sasaran Kerajaan Persekutan untuk mengurangkan defisit bajet dari RM45.5 bilion tahun ini kepada RM43 bilion menjelang tahun 2012 atau 5.4 peratus kepada 4.7 peratus daripada KDNK mungkin tidak dapat dicapai. Pungutan hasil adalah terlalu optimistik dan boleh menyebabkan peningkatan hutang Kerajaan Persekutuan untuk membiayai perbelanjaan defisit ini.
Ratio hutang Kerajaan Persekutan kepada KDNK (Keluaran Dalam Negara Kasar) telah meningkat setiap tahun daripada 53.1 peratus pada tahun 2010, 53.8 peratus pada tahun 2011 dan 54.8 peratus pada tahun 2012. Hutang Kerajaan Persekutuan pula telah meningkat sebanyak 12 peratus pada tahun 2011 kepada RM456 bilion daripada RM407 bilion pada tahun 2010. Bagi memastikan kemampanan hutang, Kerajaan Persekutuan telah menetapkan nisbah 55 peratus kepada KDNK. Justeru, nisbah 54.8 peratus kepada KDNK menjelang tahun 2012 ini sangat berbahaya kerana sudah menghampiri 55 peratus peratus kepada KDNK.
Lebih membimbangkan, Laporan Tahunan Bank Negara 2010 mendedahkan bahawa hutang isi rumah Malaysia pada akhir tahun 2010 adalah sebanyak RM581 bilion atau 76 peratus daripada GDP. Malaysia mempunyai tahap hutang isi rumah yang kedua tertinggi selepas Korea Selatan.
Nisbah bayaran hutang isi rumah rakyat Malaysia adalah 47.8 peratus pada tahun 2010, yang bermakna bahawa hampir separuh daripada pendapatan isi rumah digunakan untuk bayaran hutang. Secara umum, nisbah bayaran hutang yang melebihi 33 peratus dianggap tidak sihat. Bank juga mempunyai syarat tidak akan memberi pinjaman jika lebih daripada satu pertiga daripada pendapatan mereka digunakan untuk bayaran hutang. Jelas rakyat Malaysia telah membentuk negara yang banyak berhutang, terutamanya apabila Kerajaan Malaysia memberikan wang yang diperolehi daripada pinjaman.
Ini adalah satu perbezaan antara BN dan Kerajaan Negeri Pakatan Rakyat. Pakatan Rakyat tidak akan memberikan wang kepada rakyat daripada wang yang dipinjam di mana pada akhirnya, rakyat masih perlu membayar wang tersebut. Kerajaan Negeri Pakatan Rakyat memberi wang daripada lebihan bajet di mana rakyat atau anak-anak mereka tidak perlu membayar balik wang pada masa akan datang.
———Mandarin Translation ———-
民主行动党秘书长兼巴眼区国会议员林冠英于2011年10月12日发表声明：
民联政府在拥有预算盈余的情况下发放援助金给穷人，而国阵却是借钱来派钱，打肿脸皮充胖子，在开销赤字、欠债的情况下，派钱给人民，最终还是要由人民来还债。
我们欢迎政府发放现金援助给贫穷人士和马来西亚人，问题是，联邦政府去哪里找钱？就连国油也预算明年只能掏出280亿令吉或20亿令吉的股息，比2011年更少。尽管国油股息降低，联邦政府却预算政府税收将从今年的1830亿令吉增加至明年1860亿令吉，这让人无法理解。
民联政府在拥有预算盈余的情况下发放援助金给穷人，而国阵却是借钱来派钱，打肿脸皮充胖子，在2012年预算赤字的情况下，派钱买票。很多经济学家已经发出警告，在全球经济看来没有好转之际，2012年预算可说是冒着国家开销无法持续的风险。
马大经济与行政学院资深研究员玛丽亚艾美说，预算案的“糖果策略”与生产力没有联系。很明显地，这是为了讨好选民的大选预算案。同时，行动党也找不到联邦政府决心肃贪或防止疏漏的借施，让资源基于公众利益而发放。
因此，联邦政府看起无法达致削减赤字的目标，他们本来算计把今年的财政赤字455亿令吉减少至2012年430亿令吉，或是国民生产总值的5.4%减少4.7%。联邦政府对税收的估计过于乐观，可能导致联邦政府为了弥补开销赤字，而欠下更多债。
联邦政府债务对国内生产总值的比例逐年增加，2010年为53.1%、2011年为53.8%及2012年为54.8% 。联邦政府的债务也从2010年的4070亿令吉增加12%至2011年4560亿令吉。为了维持债务可承担能力，联邦政府规定债务比例不能超过国民生产总值的55%。2012年的债务对国内生产总值的比例却是54.8%，徘徊在联邦政府所订下的债务限制边缘。
更令人担忧的是，国家银行2010年度报告揭露，截至2010年底，马来西亚的家庭债务高达5810亿令吉，或占国民生产总值的76%，成为亚洲国家债务第二高的国家，仅次于韩国。
2010年马来西亚家庭偿债比例为47.8%，或者说近乎一半的家庭收入是用来还债的。偿债比例若超过33%都是不健康的现象。按章行事的银行往往不会把钱借给那些债务占收入超过三分之一的贷款者。很明显地，随着政府带头借钱来派给人民，马来西亚人已经成为负债累累的国民。
这便是国阵与民联州政府的根本差别。民联政府不是借钱来派钱，因为这样最终还是要叫人民来还债。民联政府是从财政预算盈余中，拨款发放给人民，人民及他们的子子孙孙无需在未来还债。
林冠英