Subsidy Reduction Can Improve Competitiveness, Efficiency And The Living Standards Of The People If Supported By A Minimum Wage, Increasing Real Wages And Removing Gas Mega-Subsidies For The Independent Power Producers(IPPs).
DAP does not agree with Prime Minister Datuk Seri Najib Tun Razak that Malaysia provided among the largest amounts of subsidy in the world for daily essential goods such as petrol, sugar, gas, electricity tariffs and rice. In fact Malaysia provided the largest gas subsidies in the world per capita in terms of population.
Up to end 2010, Petronas has extended about RM131.3 billion in gas subsidy to both the power and non-power sectors. If the gas prices remain unchanged (power sector at RM10.70 per MMBTU; non-power sector at RM15.35 per MMBTU), about RM27 billion in 2011 would have to be incurred.
The greatest beneficiaries of the RM131.3 billion gas subsidies are IPPs who also benefit from a guranteed buyer through the compulsory Power Purchase Agreement signed by Tenaga Nasional Bhd. The Economic Planning Unit or EPU’s role in this sorry episode resulted in Tan Sri Ani Arope resigning in protest as CEO of Tenaga, who also referred the EPU as the “Economic Plundering Unit”
That is why BN’s failure to remove gas subsidies for IPPs does not lend credibility to Najib’s assertion that BN’s subsidy policy is to provide reasonable amounts of subsidy to the needy target groups. Are IPPs amongst the eligible and needy target groups when they earn billions of ringgit in extraordinary profits from enjoying RM131.3 billion in gas mega subsidies?
Subsidy reduction can improve competitiveness, efficiency and the living standards of the people if it is supported by measures such as the setting of a minimum wage, increasing real wages and removing gas mega-subsidies for the IPPs. Reports show that 40% of households in Malaysia earns less than RM1,500 in average monthly income.
How then can our poor maintain their standard of living with such rising costs when subsidies are removed but our wages have not kept up with inflation? Between 2000 and 2010, wages increased by only 2.6 per cent, meaning that in the last ten years, there has been wage stagnation and our wages cannot match the rising cost of living.
A minimum wage and increasing real wages is necessary towards a fairer and more prosperous society. Najib’s admission that less than two million of the 12 million workers pay taxes demonstrates the severity of wage disparities and caused by the lack of minimum wage and rising real wages. There is a need to develop the services sector and a consumption-based economy to graduate to a high-income economy, therefore requiring economic policies that leads to job creation, wage increases, sustainable industries and innovation is essential.
Malaysia is seen to be running a budget deficit that is fast spiralling out of control in proportion to its growth. Household debt to gross domestic product (GDP) is highest in Asia after Japan, from approximately 64% in 2008 to close to 76% or RM581 billion in 2010. In other words, our budget balance and debt control is deemed to be unsustainable in the long run.
That is why DAP questions the rationale, logic and justice of subsidy cuts for small items like sugar and diesel that saves hundreds of millions but not big-ticket items like gas mega-subsidies to independent power producers (IPPs).
The Prime Minister claims that subsidies are akin to ‘opium’, then why not first remove the ‘Big Opium’ like corruption that costs RM 28 billion yearly or gas mega subsidies to independent power producers (IPPs) that would cost RM25 billion this year? Any people-centric government would do that first before removing the ‘Small Opium’ of subsidies in sugar, diesel and petrol which hurt directly the masses, 10 million Malaysians who does not even earn enough to pay taxes.
Press Statement By DAP Secretary-General And MP For Bagan Lim Guan Eng In Kuala Lumpur On 7 June 2011.
—– BM Translation ——
Pengurangan Subsidi Dapat Meningkatkan Daya Saing, Kecekapan Dan Taraf Hidup Masyarakat Sekiranya Disokong Oleh Kadar Upah Minimum, Peningkatan Gaji Dan Menghapuskan Subsidi Minyak Kepada ‘Independent Power Producers’ (IPPs).
DAP tidak bersetuju dengan Perdana Menteri, Datuk Seri Najib Tun Razak bahawa Malaysia menyediakan subsidi terbesar di dunia untuk barangan asas seperti minyak petrol, gula, gas, penggunaan dan tarif elektrik serta beras. Hakikatnya, Malaysia menyediakan subsidi terbesar gas di dunia per kapita dalam hal populasi.
Sehingga akhir 2010, Petronas telah menambah sejumlah RM131.3 bilion subsidi bagi kedua-dua sektor janakuasa dan bukan janakuasa. Sekiranya harga gas tidak berubah (bagi sektor janakuasa pada RM10.70/mmBtu; dan sektor bukan janakuasa pada RM15.35/mmBtu), kira-kira RM27 bilion dalam tahun 2011 harus ditanggung.
’. Penerima faedah RM131.3 bilion subsidi tersebut adalah IPPs yang juga menerima manfaat daripada pembeli-pembeli yang dijamin melalui Perjanjian Pembelian Kuasa yang ditandatangani oleh Tenaga Nasional Berhad (TNB). Peranan Unit Perancang Ekonomi atau EPU dalam hal ini telah menyebabkan Tan Sri Ani Arope melepaskan jawatan beliau menunjukkan protes beliau sebagai Ketua Pegawai Eksekutif di Tenaga, yang turut merujuk EPU sebagai “Economic Plundering Unit”.
Kegagalan BN untuk menghapuskan subsidi gas kepada IPPs tidak menunjukkan kreadibiliti dan ketegasan Najib bahawa polisi subsidi BN adalah untuk memberi sejumlah subsidi yang sewajarnya kepada mereka yang sepatutya. Adakah IPPs adalah dalam kalangan kumpulan sasaran yang memerlukan dan memenuhi syarat sedangkan mereka memperoleh berbilion ringgit dengan keuntungan yang luar biasa daripada untuk menikmati subsidi berganda bernilai RM131.3 bilion?
Pengurangan subsidi dapat meningkatkan daya saing, kecekapan dan taraf hidup masyarakat sekiranya disokong oleh penetapan kadar upah minimum, meningkatkan gaji dan menghapuskan subsidi gas berganda untuk IPPs. Laporan menunjukkan bahawa 40% isi rumah di Malaysia memperoleh pendapatan kurang dari RM1,500 sebulan.
Jadi, bagaimana masyarakat miskin mengekalkan taraf hidup mereka sekiranya kos sara diri meningkat apabila penghapusan subsidi dibuat tetapi pendapatan atau gaji tidak mampu menyaingi kadar inflasi? Antara tahun 2000 sehingga 2010, kadar pendapatan meningkat hanya sebanyak 2.6%, bermakna dalam tempoh sepuluh tahun yang lalu, pendapatan tidak berubah dan kadar pendapatan masih tidak mampu menyaingi peningkatan kos sara hidup.
Penetapan kadar upah minimum dan peningkatan gaji adalah perlu untuk memastikan masyarakat menikmati keadilan dan kesejahteraan hidup. Najib mengakui bahawa kurang daripada dua juta berbanding 12 juta pekerja yang membayar cukai menunjukkan jurang pendapatan dan menyebabkan kadar upah minimum tidak ditetapkan serta tiada kenaikan gaji. Adalah perlu untuk mengembangkan sektor perkhidmatan dan ekonomi berasakan kepenggunaan untuk beralih kepada ekonomi yang berpendapatan tinggi, maka suatu polisi ekonomi yang mengarah kepada pembentukkan peluang pekerjaan, peningkatan gaji, perkembangan industri yang berterusan dan perkembangan inovasi adalah penting.
Malaysia mengalami anggaran defisit yang berlegar-legar di luar kawalan dalam ketidakseimbangan pertumbuhannya. Hutang isi rumah berbanding keluaran dalam negara kasar (KDNK) adalah yang tertinggi di Asia selepas Jepun, antara 64% pada tahun 2008 kepada hampir 76% atau RM581 bilion pada tahun 2010. Dalam erti kata lain, baki belanjawan dan kawalan hutang adalah tidak seimbang untuk jangka masa panjang.
Inilah sebabnya kenapa persoalan DAP adalah rasional, logik dan adil terhadap pemotongan subsidi ke atas barangan seperti gula dan diesel yang mampu menjimatkan ratusan juta ringgit tetapi bukan pemotongan subsidi ke atas barangan seperti subsidi gas berganda kepada IPPs.
Perdana Menteri mendakwa bahawa subsidi adalah ‘candu’ atau opium, jadi mengapa tidak menghapuskan ‘Big Opium’ seperti rasuah yang menyebabkan kerugian RM28 bilion setiap tahun atau subsidi gas berganda kepada IPPs berjumlah RM25 bilion tahun ini? Mana-mana kerajaan yang berjiwa rakyat seharusnya melakukannya dahulu sebelum menghapuskan ‘Small Opium’ seperti subsidi gula, minyak disel dan petrol yang pasti akan menyebabkan masyarakat umum menanggung beban, 10 juta rakyat Malaysia tidak mampu membayar cukai.
———– Mandarin Translation ———-
若要通过取消津贴提高竞争力、效率和人民的生活水平，其前提条件必须是制订最低薪资、增加实际工资、取消独立发电厂所享有的巨额天然气津贴。
行动党不认同首相拿督斯里纳吉的说法，即马来西亚是世界上为日用品提供最多津贴的国家如汽油、白糖、天然气、电费、白米。实际上，以人口来计算，马来西亚提供最高的天然气津贴。
截至2010年，国油已经为发电业及非发电业提供1313亿令吉的天然气津贴。如果天然气价格维持不变（发电业每MMBTU 10令吉70仙，非发电业每MMBTU 15令吉35仙），2011年的津贴额将是270亿令吉。
上述1313亿令吉天然气津贴的最大受益者就是独立发电厂，因为国能签署了强制购电合约，他们的电供买主也是受保障的。经济策划署（EPU） 当年陷于这种难堪的局面时，其主席丹斯里阿尼阿洛为了表示抗议而辞职，他还将EPU 形容为“经济掠夺署”（Economic Plundering Unit）。
这也是为什么国阵无法取消独立发电厂天然气津贴，却无法让公众信服纳吉所说的“国阵的津贴政策是为了提供合理的津贴给有需要的一群”。难道独立发电厂就是所谓的“合格的”、“需要津贴的一群”？除了享有1313亿令吉的巨额津贴，他们还可以赚取额外几十亿令吉的利润。
若要通过取消津贴提高竞争力、效率和人民的生活水平，其前提条件必须包括制订最低薪资、增加实际工资、取消独立发电厂所享有的巨额天然气津贴。报告显示，我国有40%以下的家庭每月平均收入仍低于1500令吉。
贫穷家庭要如何在津贴取消、薪水调涨比不上通膨的情况下，维持他们的生活水平？在2000年至2010年间，薪金调幅只有2.6%，意味着在过去10年，我们的薪资一直停滞，一直追不上物价上涨的指数。
我国有必要制订最低薪资、调涨薪资，打造一个更公平、更繁荣的社会。纳吉已经承认，在1200万名劳工当中，不到200万名劳工是有缴税资格的，这显示我国的薪资差距问题多么严重，这是因为我国没有最低薪资、也没有调涨薪金。 我们有必要发展服务业和消费型经济以转型成为高收入经济体，因此，我们需要可以创造就业机会、让薪金调升、可持续工业及鼓励革新的经济政策。
马来西亚看来处于近乎失控的预算赤字局面，并与它的成长不成正比。我国的家庭债务占国内生产总值的比例排亚洲第二，仅次于日本，2008年的比率为64%，2010年比率占76%或5亿8100万令吉。换句话说，我们的预算平衡和债务控制长期看来是无法持续的。
这也是为什么行动党置疑政府取消像白糖、柴油这种小样物品津贴的合理性、逻辑性及公义性，这么做只能省下区区几亿令吉，与取消独立发电厂津贴所能节省的巨额相比，简直微不足道。
首相把津贴比喻为“鸦片” ，那么，为何不首先对付像贪污那样的“大鸦片”，贪污造成我国每年损失280亿令吉；或者取消独立发电厂的巨额津贴（今年给它们的津贴将高达250亿令吉）？任何一个民本政府都会优先考虑上述两种做法，因为取消白糖、柴油、汽油这些物品的“小鸦片”津贴会冲击到普罗大众，其中包括1000万名收入不足以缴税的国人。